Smaki są zapisane w rodzinnej pamięci - tej dalszej i bliższej. Piszę o tym, co lubię jeść, o tym, że to co najlepsze powstaje w kuchni u babci, a nawet prapraprabaci i o tym, że smaki dziedziczymy, zapamiętujemy i ich szukamy przez całe życie.
Kiedyś na takie jedzenie mówiło się "coś z niczego" albo "czyszczenie lodówki". Teraz z angielska używa się modnego określenia "zero waste". Jak zwał tak zwał - ważne, żeby nie marnować i nie wyrzucać jedzenia.
